Nažołta słynica

Z Wikipedije
Nažołta słynica
Nažołta słynica (Fragaria viridis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
pórěd: (Rosales)
swójźba: Rožowe rostliny (Rosaceae)
pódswójźba: (Rosoideae)
rod: Słynica[1][2] (Fragaria)
družyna: Nažołta słynica
wědomnostne mě
Fragaria viridis
Duch.
Wobźěłaś
p  d  w
Płod

Nažołta słynica (Fragaria viridis) jo rostlina ze swójźby rožowych rostlinow (Rosaceae).

Wopis[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Nažołta słynica jo trajne zele, kótarež dośěgnjo wusokosć wót 5 až 15 cm. Jano prědna źowkowa rostlina ma wuběžki ze ceslinowatymi łopjenami.

Kijaški a łopjenowe kijaški su wótstojecy kósmate.

Łopjena[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Łopjena su tśilicbne a zubate. Łopjenka dośěgnu dłujkosć wót 3 až 6 cm a maju na dolnem boku metaliski błyšćece kósmy. Srjejźne łopjenko jo kijaškate, mjaztym až wobej bocnej łopjence stej sejźecej.

Kwiśonki[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Kwiśo wót maja až junija. Nažołto běłe kwiśonki dośěgnu wjelikosć wót 1 až 1,5 cm. Kronowe łopjenka su kulowate abo jajowate.

Płody[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Płody su pózdatne jagody, kótarež gromaźe z pśilěgatym keluchom se pśi wótšćipowanju z knakotanim wót rostliny pušćaju.

Stojnišćo[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Rosće w słyńcnych krickach, nakłonjach, suchych tšawnikach a dubowych a chójcowych lěsach. Preferujo w lěśu śopłe, suche, zwětšego kalkowate zemi.

Rozšyrjenje[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Rostlina je pśedewšym w srjejźnej a pódpołdnjowej Europje, pódpołnocnje až do Skandinawiskeje rozšyrjona.

Nožki[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  1. Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 451
  2. W internetowem słowniku: Erdbeere

Žrědła[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN=978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 60 (nim.)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN=978-3-440-11379-0, strona 152 (nim.)

Eksterne wótkaze[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Commons
Commons