Anis

Anis

Ilustracija anisa (Koehler 1887)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Euasteridy II
pórěd:	(Apiales)
swójźba:	Wokołkojte rostliny (Apiaceae)
rod:	Pimpinela (Pimpinella)
družyna:	Anis
wědomnostne mě
Pimpinella anisum
L.

Anis (Pimpinella anisum) jo gójeńska rostlina a wěrcowe zelko ze swójźby wokołkojtych rostlinow.

płody

ilustracija

Etymologija

Mě póchada wót grichiskego słowa ανηθον za dylu, z kótarymž bu anis zaměnjowany.

Synonymy

• Apium anisum Crantz
• Sison anisum Sprengel
• Tragium anisum Link
• Carum anisum Baillon
• Selinum anisum E. H. L. Krause
• Anisum vulgare Gärtner
• Anisum officinarum Mönch
• P. anisum cultum Alef.

Wopis

Anis jo jadnolětna rostlina a dośěgnjo wusokosć wót něźi 25 až do 60 cm.

Kijašk jo rowny a lažko kósmaty.

Łopjena

Spódne łopjena su wutšobojśe kulojte, na kšomje nutś rězane a dośěgnu dłujkosć wót 2 až do 5 cm. Kijaškowe łopjena su tśilicbne až do pjerkowje źělone.

Kwiśonki

Małe běłe kwiśonki z pśeměrom wót 3 mm su w bźezwobalkowych, nejcesćej dwanasćopruhojće gromaźe stajonych wokołkach (tak mjenjowana dwójna wokołka) rědowane a kwiśu wót julija až septembra.

Płody

Płody, kótarež w awgusće/septembrje se mógu žněś, dośěgnu dłujkosć wót 3 až 5 mm, su owalne a maju šere kósmy.

Wužywanje

W kucharskich kumštach bu semjenja rostliny wužywane. Anis pólěpšujo głownje słodke pjacywa, placki, likery (anisowy paleńc) a sirup.

Eksterne wótkaze

• G. Madaus: Lehrbuch der biologischen Heilmittel (nim.)
• crescent bloom (eng.)
• Plants for a Future (eng.)
• Heilpflanzen-Lexikon (nim.)
• Gewürzseiten (nim.)
• Kräuterbuch von Jacobus Theodorus Tabernaemontanus (1625) (nim.)
• wuerzkraut.de (nim.)