Kito
Kito jo dolnoserbske muskece pśedmě, skrotcona forma mjenja Kśesćijan, to pak jo zeserbšćona forma nimskego pśedmjenja Christian. Wóno jo było pśedewšym w Dolnej Łužycy znate.
Nosarje mjenja
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Kito Albin (1802–1888) – faraŕ, spisowaśel nabóžnych spisow
- Kito Wylem Broniš (1788–1881) – faraŕ, rěcywědnik
- Kito Dabo (1846–1904) – wucabnik, kulturny prócowaŕ
- Karlo Kito Dalej (1806–1892) – sudniski pśełožowaŕ, wucabnik serbšćiny
- Kito Ela (*1949) - wjednik Rěcnego centruma Witaj w Chóśebuzu, wudawaŕ
- Kito Samuel Głowan (1774–1837) – wucabnik, zašćitowaŕ serbstwa
- Kito Grys (1766–1855) – wucabnik, kjarližaŕ
- Kito Komer (1814–1870) – wucabnik, zběraŕ serbskich ludowych spiwow
- Kito Lorenc (1938-2017) – basnikaŕ a wudawaŕ
- Kito Mudra (1799–1883) – faraŕ, pśełožowaŕ, zašćitowaŕ serbskeje rěce
- Kito Pank (1808–1895) – faraŕ, redaktor, spisowaśel
- Jan Kito Post (1811–1887) – wucabnik, zběraŕ ludowych spiwow, kulturny prócowaŕ
- Kito Rězak (1806–1871) – wucabnik, wulicowańkaŕ
- Kito Fryco Stempel (1787–1867) – faraŕ, basnikaŕ, pśełožowaŕ
- Kito Šwjela (1836–1922) – wucabnik, pśełožowaŕ, redaktor Bramborskego Casnika
- Kito Žonop (1836–1926) – rolnikaŕ, ludowy basnikaŕ