Křesćan Krawc
Křesćan Krawc, nim. Christian Schneider (roź. 7. awgusta 1938 w Lemišowje) jo serbski spisowaśel a awtor scenariskich knigłow.
Wón jo se naroźił w Lemišowje, wokrejs Budyšyn, ako syn twaŕskego mejstarja. W lětach 1944-1952 jo chójźił do zakładneje šule w Hućinje, pón na Serbsku wušu šulu w Budyšynje až do 1957. W lětach 1957-1961 jo studěrował žurnalistiku na Uniwersiśe Karla Marxa w Lipsku. Wót 1961 jo źěłał ako redaktor pśi serbskej rozgłosowej redakciji w Chóśebuzu. W lětach 1966-1978 jo był šefredaktor górnoserbskego casopisa za źiśi Płomjo. W 1972 jo dostał myto Ćišinskego (w kolektiwje) a teke literarne myto Domowiny (za reportažu Běłoruske impresije[1]).
Publikacije
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Proza
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- 1969: Katarina a njetopyry. Powědki wo nas
- 1971: Běłoruske impresije (reportaža)
- 1972: Praktikum. Nowe powědki wo nas
- 1975: Pyrpalenje (zběrka wulicowańkow)
- 1976: Pohladnjenja
- 1989: Wočakńmy nalěćo (roman)
- 1991: Što wot nas wostanje?
- 1991: Jónu je kónc sćerpliwosće, reportaža wo Juhosłowjanskej
- 1997: Łužica – moja domizna
- 2003: Woko Mok – syn wódneho muža
- 2005: Bój wódnych mužow
- 2009: Paradiz, (roman)
- 2018: Sej statok stajili (reportaža)
W pśełožku do dolnoserbšćiny
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- 1978: Mrokawa běłych pjerkow abo jadnučka daloka jězba Gustafa Krawcyka (wulicowańko), w: Mrokawa běłych pjerkow. Zběrka wulicowańkow, z górnoserbšćiny pśestajił Wylem Bjero
Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- ↑ Hubert Žur, Komuž muza pjero wodźi, LND, Budyšyn 1977, b. 113.
Žrědła
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Hubert Žur, Komuž muza pjero wodźi, LND, Budyšyn 1977, b. 108-113.