Jurij Krawža

Z Wikipedije

Jurij Krawža (roź. 1. měrca 1934 w Žuricach, wokrejs Kamjeńc, wum. 1995) jo był serbski spisowaśel, pśestajaŕ a wucabnik.

Wón jo se naroźił w Žuricach ako syn rolnikarja. W lětach 1940-1946 jo chójźił do ludoweje šule w Porchowje, pón na wušu šulu w Biskopicach. Potom jo wuknuł na serbskim gymnaziumje w Českej Lipje a Varnsdorfje. W 1952 jo absolwěrował serbsku wušu šulu w Budyšynje. W lětach 1952-1966 jo źěłał ako wucabnik na serbskej wušej šuli w Budyšynje a Małym Wjelkowje. Wót 1976 jo był pśedsedar Koła serbskich spisowaśelow.

W 1983 Jurij Krawža jo dostał Literarne myto Domowiny.

Dłujke lěta jo Jurij Krawža źěłał ako inoficielny sobuźěłaśeŕ STASI (IM Günter)[1].

Publikacije[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Proza[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1962: Módre listy (roman)
  • 1975: Bajka so kónči (roman)
  • 1982: Ikarus pod módrym njebjom (wulicowańka)
  • 1984: Pětr z łučlaneho hrodu
  • 1991: Wałporny woheń (roman)
  • 1993: Čertowa kowarnja (roman)
  • 1996: Fijałkojty čas. Antologija serbskeje prozy (sobuawtor)

Lyrika[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1959: Młode žně (sobuawtor)
  • 1972: Přejemy zbožo (sobuawtor)

Dramatika[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1978: Wunamakarjo

Pśełožki do górnoserbšćiny[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1957: Wučbnica chemije za 10 lětnik (z nimšćiny)
  • 1958: Wučbnica chemije za 11 lětnik (z nimšćiny)
  • 1958: Wučbnica chemije za 12 lětnik (z nimšćiny)
  • 1960: Biologija a ratarstwo. Wučbnica biologije (z nimšćiny)
  • 1969: Marie Majerová, Holcy kowane ze slěbra (z češćiny)

W pśełožku do dolnoserbšćiny[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1963: Modre listy, z górnoserbšćiny pśestajił Wylem Bjero
  • 1978: Hany Mudrineje hotel (wulicowańko), w: Mrokawa běłych pjerkow. Zběrka wulicowańkow, z górnoserbšćiny pśestajił Wylem Bjero

Nóžki[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  1. Nichtó dyrbjeć njedyrbjał, w: Serbske Nowiny, 11.01.2017.

Žrědła[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • Hubert Žur, Komuž muza pjero wodźi, LND, Budyšyn 1977, b. 114-123.
  • Helmut Kaltšmit, Leksikon awtorow serbskich knihow 1945-1978, Budyšyn 1979, b. 61-61.
  • Literatury zachodniosłowiańskie czasów przełomu 1890-1990. t. 1: Literatura łużycka i słowacka, Katowice 1994, b. 57-58 (pólski).

Wótkaze[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]