Chóśebuski pódzajtšny jazor
| Chóśebuski pódzajtšny jazor/ Cottbuser Ostsee | ||
|---|---|---|
 Pódwjacorny brjog pśiducego pódzajtšnogo jazora (September 2010)
| ||
| Geografiske połoženje | Město Chóśebuz, krejz Sprewja-Nysa | |
| Pśitoki | Goramśica, Tšawnicka tšuga a dr. | |
| Wóttoki | Goramśica, Łakoma a dr. | |
| Kupy | nim. Klein Bornholm | |
| Městna pla brjogu | Łakoma, Nowa Wjas, Žylowk, Šlichow a Rogozno | |
| Městna podla | Chóśebuz, Barbuk (Gatojce), Hažow | |
| Daty | ||
| Koordinaty | 51° 47′ 15″ N, 14° 25′ 56″ O | |
background-color:
| ||
| Wusokosć nad móŕskeju głaźinu | 61,8 <abbr title="Meter über dem Meeresspiegel">m</abbr> | |
| Płonina | 19 km² | |
| Maksimalna dłymokosć | 30 m | |
| Srjejźna dłymokosć | 2,5 m | |
| Wósebnosći | Kumšnje zapołožony jazor | |
Chóśebuski pódzajtšny jazor (Chóśebuske mórjo, Chóśebuske pódzajtšne jazoro, Liškojske jazoro, nimski der Cottbuser Ostsee) jo projekt, pśi kótaremž se něgajšna brunicowa jama Chóśebuz-połnoc wót 12. aprila 2019 z wódu połni.[1] Do lěta 2024 to buźo z 1900 hektarami płoniny nejwětšy jazor Łužyskego jazorišća a rownož nejwětšy kumštny jazor Nimskeje.
Mě jazora
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Pódzajtšny chóśebuski jazor nosy toś to mě wót 30. maja 2013 pó wobzamknjenju chóśebuskich měsćańskich wótpósłańcow. Tola njejsu wše Serby toś to mě pśigłosowali. Na pśikład dajo ideju, měniś jen ako Liškojski jazor dla wótbagrowaneje jsy.