Carna chójca
Napohlad
Carna chójca (Pinus nigra) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
klasa: | (Coniferopsida) |
pórěd: | Konifera (Coniferales) |
swójźba: | Chójcowe rostliny (Pinaceae) |
pódswójźba: | (Pinoideae) |
rod: | Chójca[1][2] (Pinus) |
družyna: | Carna chójca |
wědomnostne mě | |
Pinus nigra | |
J.F.Arnold | |
Carna chójca (Pinus nigra) jo bom ze swójźby chójcowych rostlinow.
Wopis
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Stojnišćo
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Rozšyrjenje
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Wužywanje
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 95
- ↑ W internetowem słowniku: Kiefer
Žrědła
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)