Kłosk

Z Wikipedije

Kłosk jo kwiśonkowy stołk, pśi kótaremž w kłoskatym pśirědowanju kwiśonki pó pśikšywnych łopjeńkach, plowach, sejźe.

Słodke tšawy[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Dwójokwiśonkowy kłosk słodkeje tšawy

A: Ceły kłosk jo wót dweju, rědko jadneje abo wěcej pśikšywnych plowow (Glumae) wobdana.

B: Pśekšywowa plowa (Palea inferior = dolna abo Palea exterior = zwenkowna plowa) slědujo, kótaraž jo nosece łopjeńko. W jogo rozporje kwiśonki stoj.

C: Na špicku pśekšywowa plowa cesto njaso pšostu šćeśinu, wósć. Pśi pśikšywnych plowach wósći su rědke.

1: Prědna plowa (Palea superior = górna abo Palea interior = nutśikowna plowa) se wót dweju zrosćoneju łopjeńkow zwenkownego kwiśonkołopjeńkowego krejza twóri.

2: Póchad dweju, rědko tśich, spšosćakow (Lodiculae) wrośi na nutśikowny kwiśonkołopjeńkowego krejza.

3: Pśez wustupowanje rozpśestrěwaju Lodiculae plowy, kwiśonka se puka a se proškowe łopjeńka jawje. Kłosk jo něnto zakwiśona a se móžo woprošowaś.

4. Płodnik wobda anatropne abo słabje kampylotropne semjenišćo.

5: Pěsta

Wšake kłoski se k kłosam abo kisćam na głownej wósce (Rachis) zjadnośuju. Jolic kłoski sejźe granje wjelgin krotko na głownej wósce, da wupada kaž kłosa a se groni wót pózdatnego kłosa.

Žrědła[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, bok 273 (nim.)
  • Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 15. Auflage, Jena Verlag von Gustav Fischer 1921 (nim.)