Albert Tica

Z Wikipedije

Albert Tica, teke: Albert Tyca[1], nim. Albert Tietze (roź. 23. decembra 1923[2]) jo serbski wucabnik, dłujkolětny direktor Centralneje serbskeje rěcneje šule w Dešanku[3].

Albert Tica jo był wjednik rěcnego kursa dolnoserbšćiny, kenž jo był organizěrowany w Běłej Górje wót januara do junija 1954[4], pón jo był direktor Centralneje serbskeje rěcneje šule w Dešanku. W 1964 jo dostał cesne znamuško Domowiny[5].

Publikacije[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • 1989: Mojo žycenje ze źěśecych lět jo se dopołniło [w:] Ako smy chopili ceptariś. Dopomnjeńki wucabnikow prědnych lět, wud. Christa Brandtowa, Budyšyn[6]

Nožki[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  1. Ines Neumannojc, „Som južo ako góle w brjuchu pódla była“, Nowy Casnik, 05.10.2016
  2. Ako smy chopili ceptariś. Dopomnjeńki wucabnikow prědnych lět, wud. Christa Brandtowa, Budyšyn 1989, b. 204
  3. Horst Adam, Južo wót lěta 2013 źěłaju za chroniku Noweje Jsy, Nowy Casnik, 13.12.2017
  4. Maria Elikowska-Winklerowa, 65 lět kurse dolnoserbskeje rěcy, Nowy Casnik, 07.09.2016
  5. Lisćina wuznamjenjonych cesnym znamuškom Domowiny 1958-1989
  6. Wopśimjeśe toś tych knigłow