Běła jedła

Z Wikipedije
Běła jedła
Běla jědla (Abies alba)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
pórěd: Konifera (Coniferales)
swójźba: Chójcowe rostliny (Pinaceae)
pódswójźba: Abietoideae
rod: Jedła[1][2] (Abies)
sekcija: Abies
družyna: Běła jedła
wědomnostne mě
Abies alba
Mill. (1768)
Kórta
Rozšyrjenje běłeje jedle
Wobźěłaś
p  d  w
Abies alba

Běła jedła (Abies alba) jo bom ze swójźby chójcowych rostlinow (Pinaceae).

Wopisanje[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Běła jedła jo bom, kótaryž dośěgnjo wusokosć wót 50 m.

Krona jo wusko kjaglojta. Wjeršk je pśi młodych bomach wótšy, pózdźej kulowaty.

Škóra jo gładka a swětłošera.

Jěgły[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Jěgły su pśecejzelene, płone, zgibujobne, na górnem boku błyšćece śamnozelene, sejźe zwětšego w dwěma rědoma a dośěgnu dłujkosć wót 1,2 až 3 cm. Jich dolny bok njaso dwa běłej paska. Mimo togo su prědku tupe abo zarěznjone.

Kwiśonkowy stołk[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Kwiśo wót maja až do junija. Žeński kwiśonkowy stołk jo zrownany. Muski kwiśonkowy stołk stoj na kóńcu gałuzow. Kwiśenje zachopi w starstwje wót 60-70 lět.

Šyški[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Šyški su zrownane a dośěgnu dłujkosć wót 10 až 16 cm. Pśi zdrjałosći na bomje rozpadnu.

Stojnišćo[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Rosćo w lěsach we wusokosćach mjaz 400 a 1000 m. Preferujo fryšne, chłodne, małokalkowate abo kalkowate zemje. Rostlina jo cuśniwa napśeśiwo zmarznjenju.

Rozšyrjenje[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Rostlina jo w górinach srjejźneje a pódpołdnjoweje Europy rozšyrjona.

Wužywanje[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Nožki[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  1. Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 167
  2. W internetowem słowniku: Tanne

Žrědła[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, bok 428 (nim.)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, bok 388 (nim.)

Eksterne wótkaze[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]

Commons
Commons