Rusińska rěc
| русиньскый язык rusińska rěc | ||
| kraje | Ukraina, Słowakska, Wojwodina (Serbiska) | |
| powědarje | 70 000 (2001-2013)[1] | |
| znamjenja a klasifikacija | ||
|---|---|---|
| klasifikacija | indoeuropske rěcy
| |
| pismiki | kyriliski alfabet | |
| oficielny status | ||
| oficielna rěc | Wojwodina, jaden ze 6 | |
| rěcne kody | ||
| ISO 639-3 (SIL): |
rue | |
| Wikipedija | ||
Rusińska rěc, rusińšćina (rusiń. русиньскый язык, руски язик) powěda se ako mjeńšynowa rěc we wšakorakich wariantach w Pólskej (łemkowšćina), Słowakskej, w zakarpatskich stronach Ukrainy a we Wojwodinje (Vojvodina/Војводина, awtonomna prowinca w Serbiskej). Mimo togo su mjeńše kupki rěcnikow teke w Hungorskej a Rumuńskej. Rusińska rěc licy do pódzajtšnosłowjańskich rěcow, ma pak mócne pódwjacornosłowjańske (we Wojwoźinje teke jugosłowjańske) wliwy.
Klasifikacija
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Zarědowanje rusińskeje rěcy jo historiski mjazy rěcnje ako teke politiski zwadne. W běgu 19. lětstotka su se mjazy rěcywědnikami někotare pšašanja k klasifikaciji pódzajtšnosłowjańskich dialektow narěznuli, kótarež se w dłujkozajtšnych (Karpatach) regionach kralejstwa Hungorskeje a w susednych stronach kralejstwa Galiciskeje a Lodomerije powědali. Z toś tych pśepytowanjow su se wudali tśi głowne teorije:[2]
- Někotare linguisty su twarźili, až dejali se pódzajtšnosłowjańske dialekty Karpat ako specifiske wariety ruskeje rěcy klasificěrowaś.
- Druge linguisty su argumentěrowali, až dejali se toś te dialekty ako pódwjacorne wariety samostatneje ukrainskeje rěcy klasificěrowaś.
- Tśeśa kupka jo twarźiła, až su toś te dialekty specifiske dosć, aby se ako samostatna pódzajtšnosłowjańska rěc pśipóznała.
Njeglědajucy na tute rěčne rozestajenja je oficiálna terminologija awstrisko-hungorskeje monarchije, kótaraž je Karpatow kněžyła, njezměnjona. Za awstrisko-hungorske sprawozjistwo je ceła pódźajnosłowjańska rěč w granicach monarchije klasyfikowana jako ruteniska rěč (nim. ruthenische Sprache, hun. Rutén nyelv), zestarjony a wót wenka wótwóźony termin, kótaryž je był hyšći až do 1918 wužywany.[3]
Varieten
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Głowny kontinuum rusińskich wariatow se wupśestrěwa wót Transkarpatiskeje pśez Karpatow na pódwjacor až do krotkozajtšneje Ostpolskeje a do pódzajtšneje Čajkeje a twóri strona, kótaraž se pomjenijo ako Karpatenrutheniska. Ako kužda rěc rozeznawaju se wšykne tśi głowne wariaty Rusynow nastupajucy fonologiju, morfologiju a syntaksu a wobsejźe wšake jadnorazne pśiznamjenja, mjaztym až wopśimjeju teke swójske, mócnjej lokalizěrowane pódwarije. Jo powšyknje pśipóznate, až kontinuum Ruthena historiski ako łemkowska a bojkowska znatych varietow wopśimjejo, a jo teke daloko pśipóznate, až to pla hucul-varieta kulminěrujo abo toś ta zamknjo, kótaraž "njejo per se k rusińskej kontinuumje, ale linguistiska warianta pśedstaja ... Lěpjej ako dialekt ukrainskego wiźeś". Ako pódwjacornostawórny cłonk pódzajtšnosłowjańskeje rěcneje familije jo jen na zakłaźe dłujkeje interakcije z lokalnymi rěcami pólšćina a słowakšćina teke někotare pódwjacornosłowjańske pśiznamjenja pśewzeła, kótarež su za pódzajtšnosłowjańske rěcy jadnorazne.[4]
Stawizny
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Postsowjetiske wuwiśa
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Po rozpušćenju Sowjetskego zwěza w lěće 1991 su se moderni standardy mjeńšynowych pšawow pónědźi wob wšěch Pódzajtšnych Europje wobstawili, čto su nakładowali wóspoměc na nastoj ojazyka rusynskej w někotarych statow. Jako naslědki Jugosłowja po Serbiska a Chorwatska dalj přijmili rusyn ako oficielnje mjeńšina rěč.
Wědcy ze snědonjšeho Instituta za slawistiku a balkansku studiju w Moskwje (nyní Institut za slawistiku Ruske akademije wědomosći) su w lěće 1992 oficielnje spóznali rusińšćinu jako samostatnu rěč a twórili specialistow na studij. Te studije su byli financně wspóněreni ze strony Rusojske akademije wědomosći.
Od lěća 1995 jo rusińšćina jako mjeńšina rěč w Słowakskej spóznata, a ma oficiłny status w gmejnach, kde wěcej jak 20 procentów ich mieszkańców to rěc rozmawja.
Aktualny staw
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Ukrainske statne zastojnstwa njepóznaju Rusin ako samostatnu etniju, njewótwisnje wót togo, kak se Rusy sami identificěruju. Ukraina ma rušćinu oficielnje za dialekt ukrainskego. W lěśe 2012 jo stajiła Ukraina nowu kazń płaśiwosć, rusińšćinu ako jadna z někotarych mjeńšynowych a regionalnych rěcow pśipóznata, ale toś ta kazń jo se 2014 za njewujasnjuła. Rusińšćina jo pśez Europejsku chartu regionalnych abo mjeńšynowych rěcow w Bosniskej-Hercegowinskje (2011), Chorwatska (1997), Hungorska (1998), Rumuńska (2008), Pólska (ako łemkowska rusińska rěc, 2009), Serbiska (2006) a Słowakskej (2002) oficielnje ako šćitana mjeńšynowa rěc pśipóznata.
Pśikładowy tekst
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Eksterne wótkaze
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Census r. 2001, Ukraina
- Rusinsko-ukrainski słownik online
- Rusini Słowakskeje
- Слава Ісусу Хрісту любы сестры i братя Русины!
- Rusinska organizacija „Taras Ševčenko“ z Djurdjeva, Jugoslawia