Marron Curtis Fort
| Fort, Marron Curtis | |
|---|---|
| datum naroźenja | 1938 |
Marron Curtis Fort (roź. 24. oktobra 1938, wum. 18 decembra 2019) jo był amerikańsko-nimski germanist a specialist za saterfrizišćinu a dolnonimšćinu. Fort jo měł nimske staśaństwo a jo był pśez pśepóžycenje indigenata pódzajtšofriziskeje krajiny „zadomjany pódzajtšofriz“. Wón jo bydlił w Leerje (Pódzajtšna Friziska).
Akademiske wuwiśe[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]
Pó internatnem wopyśe w New Hampshire (USA) jo Marron C. Fort wót 1957 na Princeton University fachy germanistika, anglistika, nederlandistika, skandinawistika a matematika studěrował. W lěśe 1961 jo k uniwersiśe wót Pensylvaniskeje (Philadelphia) pśejšeł. Za cas uniwersitnego wuměnowego programa jo w lěśe 1963 k Alberta Ludwigowej Uniwersiśe Freiburg im Breisgau pśišeł. 1965 jo Fort pśi prof. Alfred Senn na University of Pennsylvania k doktoroju filozofije promowěrował, a to z disertaciju wó dolnonimšćinje Vechty ("Beschreibung der Vechtaer Mundart", faksimile eksistěrujo w UB Vechta).
Wót lěta 1969 až do lěta 1985 jo Marron C. Fort profesuru za germanistiku na uniwersiśe wót New Hampshire zastawał. W toś tem casu, mjenujcy 1976/77 a 1982/83, jo góstne profesury na uniwersiće Oldenburg pśewzeł. W toś tem casu jo swóje studije wó saterfrizišćinje a pódzajtšofriziskej dolnonimšćinje započał. Na uniwersiśe Oldenburg jo był Fort wót 1983 akademiski wušy rada a jo až do swójogo pensionowanja w lěśe 2003 źěłowe městno za dolnonimšćinu a saterfrizišćinu na uniwersiśe Oldenburg nawjedował. Wót lěta 1982 jo w Nimskej žywy.
Prof. Dr. Marron C. Fort jo wudawaŕ słownika za saterfrizišćinu.
Twórby[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]
- Saterfriesisches Wörterbuch. Helmut Buske Verlag, Hamburg 1980. ISBN 3-87118-401-2
- Saterfriesisches Volksleben. Ostendorp, Rhauderfehn 1985. ISBN 3-921516-42-0
- Saterfriesische Stimmen. Ostendorp, Rhauderfehn 1990. ISBN 3-921516-48-X
- Dät Näie Tästamänt un do Psoolme in ju aasterlauwersfräiske Uurtoal fon dät Seelterlound, Fräislound, Butjoarlound, Aastfräislound un do Groninger Umelounde. Oldenburg 2003. ISBN 3-8142-0692-4
