Jutta Kaiserowa
Jutta Kaiserowa, teke: Juta Kaiserowa[1] a Juta Kajzerowa[2], nim. Jutta Kaiser (* 1940[3]) jo dolnoserbska žurnalistka, reportarka, spisowaśelka, publicistka a kulturna procowarka, kótaraž dłujke lěta jo źěłała pla serbskego radija. Wóna bydli w Górach.
W serbskej redakciji radija DDR w Chóśebuzu Jutta Kaiserowa jo chopiła źěłaś w 1962, a wóstała tam až do lěta 2000 [4].
W 1977 Jutta Kaiserowa jo dostała cesne znamuško Domowiny[5], a w 2010 myto Domowiny[6][7].
Publikacije
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- 1993: Rědny flack našeje domownje - Lipje, [w:] Pěšy, z cołnom, po kolasach. Drobna proza wo Dolnej Łužycy, wuběrał a zestajał Beno Pětška, Budyšyn, b. 137-158
- 2008: Ze žywjenja na lanźe: pratyjarje wulicuju, wudała Jutta Kaiserowa; tam teke jeje teksty: Gola a gola - to njejo to samske, b. 12-13; Zakazane gódowne wjasele, b. 47; Z glicku a niśu »molowane«, b. 179-182
- 2017: Ducy pó domowni. Spomnjeńki reportarki, Budyšyn
Knigły k słuchanju
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- 2010 - Ze žywjenja na lanźe. Pratyjarje wulicujo (režija: Jutta Kaiserowa)
- 2011 - Jurij Koch, Zasej wšo na lubosć stoj (režija: Jutta Kaiserowa)
- 2016 - Herbert Nowak wulicujo (režija: Jutta Kaiserowa)
- 2018 - Gaž wětšyk dujo. Mina Witkojc powěda (wuběrk a režija: Jutta Kaiserowa)
Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- ↑ Pěšy, z cołnom, po kolasach. Drobna proza wo Dolnej Łužycy, Budyšyn 1993, b. 137.
- ↑ Lisćina wuznamjenjonych cesnym znamuškom Domowiny 1958-1989
- ↑ Gregor Wieczorek, Naše luźe njejsu kśěli serbskego fararja měś, Nowy Casnik, 27. decembra 2017
- ↑ Horst Adam, Jutta Kaiserowa dajo nam drogowaś pśez wjele lět, Nowy Casnik, 17.01.2018
- ↑ Lisćina wuznamjenjonych cesnym znamuškom Domowiny 1958-1989
- ↑ (gsb) Přehlad spožčenja Myta Domowiny 1991 do 2012, domowina.de
- ↑ Zasłužbni čłonojo Domowiny počesćeni, Naša Domowina, № 4, 2010, b. 3