Erwin Hanuš

Erwin Hanuš, nim Erwin Hannusch (roź. 4. nowembra 1935^[1]) – jo dolnoserbski rěcywědnik, wucabnik, docent, rozgłosowy redaktor, awtor wucbnicow a šulskich materijalow, pśełožowaŕ a jo wušej togo był redaktor Serbskeje Pratyje w lětach 1993-2008. Wón jo teke awtor knigłow za źiśi (pód pseudonymom Hanoch)^[2].

W 1988 jo dostał cesne znamuško Domowiny^[3].

Publikacije

1974 – Cytańske maśizny: za 11./12. lětnik, Budyšyn
1981 – Wucbnica serbšćiny, Budyšyn
2009 – Niedersorbisch praktisch und verständlich, Budyšyn (wucbnica)
2012 – Deutsch-niedersorbisches Schulwörterbuch / Nimsko-dolnoserbski šulski słownik, Budyšyn (gromaźe z Anju Pohončoweju a Manfredom Starostom)
2019 - Wósłonki mójogo žywjenja (spomnjeśa), Budyšyn

Knigły za źiśi (Hanoch)

2013 - Wjasele na zwěrjetkach, ilustrěrował Günter Wongel
2015 - Wjasele we pśiroźe, ilustrěrowała Martina Burghart-Vollhardt

Pśełožki do dolnoserbšćiny

1976: Jan Šołta, Pśeglěd serbskich stawiznow (z nim. wudaśa Abriß der sorbischen Geschichte), Budyšyn
1978: Mrokawa běłych pjerkow. Zběrka wulicowańkow (Erwin Hanuš a Wylem Bjero), Budyšyn

Nožki

↑ Helmut Kaltšmit, Leksikon awtorow serbskich knihow 1945-1978, Budyšyn 1979, b. 38
↑ Kniglicki w dolnoserbskej rěcy 2018, b. 3
↑ Lisćina wuznamjenjonych cesnym znamuškom Domowiny 1958-1989

Wótkaze

[1] Helmut Kaltšmit, Leksikon awtorow serbskich knihow 1945-1978, Budyšyn 1979, b. 38

[2] Kniglicki w dolnoserbskej rěcy 2018, b. 3

[3] Lisćina wuznamjenjonych cesnym znamuškom Domowiny 1958-1989

[1]

[2]

[3]